दोष नाही

शाप होता चांदण्याला तो ढगांचा दोष नाही,
वेळ होती ओहटीची सागराचा दोष नाही.

छेडल्या तारा तरीही सूर नाही वाजले,
का फुलाच्या लाजण्याने हात माझे भाजले.
हात होते छेडणारे तो फुलाचा दोष नाही.
शाप होता चांदण्याला तो ढगांचा दोष नाही II१II

आरशांचा खेळ होता; सावल्यांचे हासणे,
दूध माझ्या भावनांचे साखरेने नासणे.
भूल होती; भास होता; भावनांचा दोष नाही.
शाप होता चांदण्याला तो ढगांचा दोष नाही II२II

चूक होते प्रश्न ते की चूक होती वेळ का?,
पावलांचा चालण्याशी बैसला ना मेळ का?
पावलांची चूक होती चालण्याचा दोष नाही.
शाप होता चांदण्याला तो ढगांचा दोष नाही II३II

बांधुनी डोळे कसा गं घेतला तू फैसला;
रेशमाशी गुंतताना गुंफला मी कोसला.
हा किड्याचा कोष होता रेशमाचा दोष नाही.
शाप होता चांदण्याला तो ढगांचा दोष नाही II४II

वेदनांच्या पावसाने आज माती भाजली;
दोन डोळ्यांना तुझ्या गं आसवे मी पाजली.
दोष नाही आज माझा हा तुझा ही दोष नाही.
शाप होता चांदण्याला तो ढगांचा दोष नाही II५II