Freshman Semester 💐🙅😘🎊💝

First Semester

Syllabus जरा  ज्यास्त  दर सेमेस्टर ला वाटतो

chapter  पाहून  ग्रेड  चा प्रोब्लेम  मनात दाटतो

तरी lecture  सुरु असतात
 चित्र विचित्र  figure
कागदावर रेखाटत  जातात

विषयाची नावेच  लक्ष्यात  राहत  नाहीत
आणि नॉन क्रेडीट आम्ही  कुठच  मोजत नाहीत

तितक्यात  फ्रेशर जवळ येते
function, Festival Semester चे 
दिवस  चोरून घेते

नेमेके मन येथेच फसते
नजरेतला भाव कळता
गोड गोड हसते,

मिड  आम्हाला मग ताळ्यावर आणते
professor मग syllabus संपवु   पाहतात
दिवाळीच्या  सुट्ट्यात बार्गेनिंग करतात,

तरी  lecture सुरु असतात,
पण हात सुरु असतो  मन चालत नाही,
सरांशिवाय  वर्गात कुणीच बोलत नाही,,

लेक्चर  संपून आता सुरु होईल
submission चा खेळ
प्रक्टीकॅल बुक  complesion
मध्ये जाईल वेळ  




                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

मनात आले एक कविता करावी..

मनात आले एक कविता करावी...
साधी सरळ सोपी
कोणालाही समजेल अशी एक कविता करावी...

झाडावर किव्वा मातीवर करावी
फुलावर किवा फुलपाखरावर करावी
पानावरच्या दवावर किव्वा
त्याच्या सोनेरी किरणांवर करावी
मनात आले एक कविता करावी...!!१!!

कवितेत नको कोणी राजा आणि राणी
फक्त असावी मनाला भावतील अशी
गोड गोड गाणी
कोणीही आपलेपणाने सतत गुणगुणावी
मनात आले एक कविता करावी...!!२!!

कवितेत नसावे कोणी प्रियकर किवा प्रेयसी
त्यांच्या प्रेमाचे दु:ख किवा प्रेमाची रडगाणी
पण कोणीही प्रेमात पडावी अशी कहाणी असावी
कोणाच्याही मनात पटकन भरून
हृदयात खोल शिरावी
मनात आले एक कविता करावी...!!३!!

कवितेला असावा एक आपलेपणा
कधीही न संपणारा मायेचा ओलावा
कवितेत असावा प्राजक्ताचा सहवास
सुंदर उमलणाऱ्या रातराणीचा सुगंधी वास
प्राजक्ता असो की रातराणी
पटकन ओंजळीत धरून ठेवावी
मनात आले एक कविता करावी...!!४!!

कवितेत असावे पशु पक्षी झाडे वेली
आंब्याच्या झाडाला चंदनाच्या साली
सर्वकाही स्वप्नवत असले तरीही
वास्तवातील जीवनात तंतोतंत उतरावी
मनात आले एक कविता करावी...!!५!!

कवितेला असावे तिचेच मन
स्वच्छ निर्मळ मोत्यासारखे सुंदर
अबोल तरीही हिऱ्यासारखे अनमोल
कवितेला असावे तिचेच नाजुक हृदय
सतत मला बोलावणारे माझ्यासाठी धडधडणारे
कविताच नाहीतर ती माझी प्रेयसीही बनावी
मनात आले एक कविता करावी...!!६!!

जगात कितीतरी लोक कविता करतात
काही कविता स्मरतात तर काही
भूतकाळात विरतात
माझी कविता मात्र अनमोल ठरावी
आयुष्यभर पुरून उरावी
मनात आले एक कविता करावी...
मनात आले एक कविता करावी...!!७!!

कल्पनाशक्तीचा खून

वर्गात आल्या  बाई  मोठ्या घाईने 

 म्हणाली लिहा कविता डोक्याने ...

निळा आंबा पांढरा पेरू 

खाऊन पोट भरिले, 

लिहिलं आमच्या गोप्याने,

हे ऐकून सारे हसले, 

म्हणाले काय लिहिले हे मुर्खाने ...

“अरे मुर्खा, आंबा हा पिवळाच पेरू हे हिरवंच ”

  म्हणाली बाई रागाने 

“ का ? हे असंच का ? तसं का नाही ? ” 

विचारलं त्याने हट्टाने
म्हणाल्या बाई ,

“ हे असंच लिहिलंस,तरच पास होशील चांगल्या मार्काने ”
खरं तर त्यादिवशी कल्पनाशक्तीचा खून झाला 

कोणाच्या तरी हाताने .....

चित्रकलेच्या तासाला सर आले विषयाला

 म्हणाले काढा चित्र मनाने
त्रिकोणी सूर्य,उडणारे मासे, सहा पायी हत्ती, 

मस्त सृष्टी रंगवली गोप्याने 
हे बघून सारे हसले 

म्हणाले पुन्हा माती खाल्ली ह्या मुर्खाने...

“अरे बावळट,सूर्य गोलंच,मासे पाण्यातच, हत्तीला चारच पाय ”

म्हणाले सर रागाने 

“कोणी सांगितला ? माझ्या चित्रात हे असंच ” 

 म्हणाला गोप्या  जिद्दीने 

हात पुढे करताच बसले दोन फटके सरांच्या पट्टीने 

कल्पनाशक्तीचा खुन झाला,कोणाच्या तरी हाताने .....

दहा वर्षनंतर..

“ अरे गोप्या  तू ? काय चाललंय सध्या ? ” 

विचारलं त्यांनी आपुलकीने
“ काय चालणार ? तीच दहा  हजारची नोकरी ,
 तेच पत्र्याच  घर त्याला नहीं छप्पर” 

 म्हणाला गोप्या खजीलपणे..

“ अरे अरे अरे ! काय हे गोप्या  ? काय चाललंय हे ?
थिंक औट ऑफ द बॉक्स , वापर कल्पनाशक्ती , आणि मार भरारी आयुष्यात ”

 म्हणाली बाई उत्साहाने  हृदय भरून आले , 

केविलवाणे शब्द फुटले..

 
“ वापरली असती बाई, खरंच वापरली असती,
 पण तिचाच तर खून झालाता कोणाच्या तरी हाताने..

संपत नाही शक्ती गोप्या सांगितले  thermodynamic

ने सर बोलले पुढाकाराने

आनंद घे जगाचा तुझ्यामधल्या गुणाने
गोप्या  उठतो  निर्धाराने काहीतरी करण्याच्या उर्मिने

कल्पनाशक्तिचा खून झालता  कोणाच्या तरी हाताने ”.